مثنوی روی دوم سکه عرفان است و اثر دوم مولانا دیوان کبیر است. کسانی که
دیوان کبیر را نخوانده باشند در تصحیح مثنوی ناتوان خواهند بود. تنها تفاوت
مثنوی با دیوان کبیر شاید در قالب‌های آن است. در مثنوی مولانا معلمی آگاه
است و در دیوان کبیر خروش مولانا به چشم می‌خورد. در هیچ حکایتی در مثنوی
وجود ندارد که مولانا حالت مستانه نداشته باشد و دگرگون نشود.
محمدی در پایان با اعتقاد بر اینکه در تصحیح متون عرفانی، به خصوص مثنوی
باید الفاظ دقیق باشد، گفت: در تصحیحاتی که از مثنوی من دیدم از لحاظ خوانش
تفاوت‌هایی دیده می‌شود و آنچه مسلم است برای صحیح خواندن به غیر از
اعراب، علامت‌گذاری درست در نگارش لازم است.